Vandaag in de blog
- Orange village hostel
- Alcatraz
- Pier 39
- Fisherman’s warf
- Columbia avenue
Ontbijt in Orange Village Hostel
Het ontbijt in Orange Village Hostel heeft alles wat je nodig hebt. Bagels, toastbrood, cornflakes, fruit én wafels (die je zelf kan bakken)! Ook peanut butter en nutella mogen niet ontbreken. Na een goeie start van de dag vertrekken we richting onze eerste geboekte activiteit. Het verdikt van deze hostel is positief; niet nieuw maar stevige bedden, goed ontbijt, goeie douche en vooral centraal gelegen. Als er dan toch een puntje van kritiek mag zijn; schaf misschien dubbel glas aan in de kamers :).
Alcatraz
Op voorhand reserveren is een must. Wij hebben de boot van 11u gereserveerd. In San Fransisco hangt er vaak mist ’s morgens vroeg en is het eiland niet goed zichtbaar. Alcatraz ontvangt dagelijks 5.000 bezoekers en het koppel naast ons had pech, want alle boten waren volzet voor die dag. Hou hier dus zeker rekening mee.
We waren rond 10.30 aan pier 33 en dit was ideaal.
De vaart naar het eiland verloopt heel vlot. Er was heel wat wind en we hadden jammergenoeg mistig weer. Daardoor kon je de Golden gate bridge niet zien.
Eenmaal op het eiland krijg je voldoende uitleg van de route die je moet volgen. Wij gingen meteen helemaal naar boven om de audio tour te starten, dit zit trouwens in de prijs. De audio kan zelfs in het Nederlands gekozen worden.
Alcatraz zelf was eerst een fort, maar toen hij zijn functie verloor werd dit omgedoopt tot een gevangenis. De eerste gevangenen hielpen alles mee opbouwen. Alcatraz kende 4 directeurs die elk hun eigen wetten en normen hadden. De familie van de bewakers blijven allemaal op het eiland logeren. Toen ze vonden dat de kinderen te weinig te doen hadden werd een tuintje aangelegd dat door hen onderhouden werd. Alcatraz was ongeveer 50 jaar in werking en slechts 3 mensen konden ontsnappen. De voorbereiding hiervan duurde 1 jaar. Volgens de locals hebben ze het gehaald en zijn ze naar Mexico gevlucht. Anderen denken dat ze verdronken zijn tijdens hun vlucht. We hadden de eer 1 van de laatste overlevenden van Alcatraz te ontmoeten, William Baker, inmate 1259.
We bleven ongeveer 2,5u à 3u op het eiland. Je kan kiezen welke boot je terug neemt en er is 1 elk half uur.
Pier 39
Niet ver van Alcatraz heb je de pieren en Fisherman’s warf. Het is een leuk idee om beide te combineren op 1 dag omdat je dan reeds aan die kant van de stad zit. We beginnen bij pier 39 en het voelt als Disneyland voor volwassenen. Het ene winkeltje na het andere met souvenirs en daarnaast verschillende eetgelegenheden. Het is hier wel duurder dan bv China Town en dat geldt ook voor heel Fisherman’s warf.
Op het einde van pier 39 vinden we de zeeleeuwen die dicht bij de haven verzamelen op de verschillende pontons. Toch willen ze precies allemaal samen liggen en maakt het niet uit dat er plots 1 over de andere kruipt. Een leuk en grappig zicht.
Bubba gump shrimp
Wij kiezen om te gaan eten bij Bubba gump shrimp. Als fan van de film zijn we zeker niet teleurgesteld want we genieten van een prachtig zicht over het water en drinken een cocktail samen met 1 van de talloze shrimp gerechten.
Fisherman’s warf
Heb je zin in krab, kreeft of vis dan is dit ’the place to be’. Je vindt er zowel eestandjes, maar ook de mooiere restaurants. Bars zijn er weinig te vinden en het lijkt alsof het hier min of meer een taboe is om te drinken. Toch vonden we een gezellige bar ‘Gold dust lounge’ uitgebaat door, hoe kan het ook anders, Europeanen (een Ier en een Engelsman). We willen beide een lokaal bier proeven en ze hebben heel wat keuze. De vriendelijke barman laat ons proeven van een paar biertjes. Blijkbaar is dit hier een, laat ons zeggen aangename :-), gewoonte als je nog niet weet wat te kiezen. Niels nam een bier gebrouwen in Californië, ‘de anchor steam beer’. We spraken kort tegen de barvrouw en ze gaf ons de tip om terug te wandelen naar ons hotel via Columbia avenue.
Columbia avenue
We lopen langs een grote, redelijk veilige, straat waar genoeg restaurants en bars zijn. Na een kwartiertje wandelen is het tijd voor een nieuwe tussenstop. We kiezen voor de ‘rogue’ bar en nemen plaats aan de bar. Ze hadden hier 15 bieren die ze zelf brouwen en opnieuw proefden we voor we een keuze maakten. Kort daarna worden we aangesproken door 2 echte locals. We vertellen wat over de plannen van onze reis en zij geven ons enkele tips voor Yosemite park (onze volgende stop). Daarna vertellen ze wat over het leven in San Fransisco en we ontdekken dat de werkdruk hier niet minder is dan bij ons. De prestatiedruk en het dure leven zorgen ervoor dat het leven in zo’n zonnige stad toch met heel wat stress gepaard gaat. En om de single dames te quoten ‘either they have too much money en spent it on whores or they’re gay’, niet veelbelovend dus.
We eindigden de avond met een Super Duper burger. De opinie van onze burger kenner luidde ‘lekker vlees, maar het broodje iets te vettig’.
Conclusie: nog geen perfecte burger gevonden.